امکان فنی انتقال آب از خلیج فارس به تهران وجود دارد، اما اجرای آن نیازمند بررسی‌های فنی، اقتصادی و محیط‌زیستی است و فعلاً در حد پیشنهاد می‌باشد.
علی عبدالعلی‌زاده اعلام کرد با استفاده از فناوری‌های کنونی، انتقال آب از هر نقطه به نقطه‌ای دیگر کشور از جمله انتقال آب خلیج فارس به تهران امکان‌پذیر است. او افزود چنانچه نقطه مبدأ بالاتر از نقطه مقصد باشد انتقال ساده‌تر انجام می‌گیرد و در موارد دیگر با استفاده از شبکه خطوط لوله و پمپ‌های فشار قوی، آب را به مکان مورد نظر منتقل می‌کنند.
به گفته عبدالعلی‌زاده، نمونه اجرای موفق این فرایند، انتقال آب از بندرعباس به چادرملو یزد است که در آن هزار کیلومتر لوله‌گذاری صورت گرفته و آب توسط ۱۲ تلمبه‌خانه تا ارتفاع ۱۳۰۰ متر منتقل شده است. او تأکید کرد چنین انتقال‌هایی از لحاظ فنی قابل اجرا هستند و حتی می‌توان آب را از خلیج فارس تا قله دماوند نیز منتقل کرد، اما هدف مصرف آب وارد شده مسئله متفاوتی است که باید بررسی شود.
در بیان هزینه‌ها، عبدالعلی‌زاده به این نکته اشاره کرد که هزینه انتقال هر مترمکعب آب به چادرملو ۲.۵ دلار بوده که مبلغ بالایی ارزیابی می‌شود و باید از نظر اقتصادی و ضرورت اجرای چنین پروژه‌هایی تصمیم‌گیری کرد.
به توضیح او، صنایع بزرگ در منطقه چادرملو و سرچشمه پیش از احداث خطوط انتقال آب، اقدام به حفر چاه‌های متعدد کرده بودند که این امر سبب کاهش آب های زیرزمینی و لطمه به محیط زیست و کشاورزی منطقه شد. خریداری و عمیق‌تر کردن چاه‌ها و حتی خرید سهمیه آب کشاورزان همه موجب کاهش فعالیت‌های کشاورزی و آسیب به طبیعت شده است.
عبدالعلی‌زاده خاطرنشان کرد اکنون آب انتقال یافته از خلیج فارس امکان برگشت به مزارع را دارد و حتی می‌توان از پساب آن برای جبران خسارات محیط‌زیستی بهره گرفت. به اعتقاد او، هر پروژه آبی باید از نظر فنی، توجیه اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی و زیست محیطی بررسی گردد و در صورت تأیید همه این عوامل، از لحاظ فنی مشکلی برای انتقال آب وجود ندارد.
او بیان کرد انتقال آب خلیج فارس به تهران فعلاً در حد پیشنهاد مطرح است و برای عملیاتی شدن آن باید مطالعات کارشناسی، مسیر‌یابی و بررسی‌های لازم انجام شود. همچنین باید اختلافات شوری بین خلیج فارس و دریای عمان و عوامل کیفی آب، مانند آلودگی‌ها یا پاکیزگی، مد نظر قرار گیرد.
درباره استفاده کشورها از آب‌های دریای عمان و خلیج فارس، عبدالعلی‌زاده گفت کشورهای جنوبی مانند عربستان برای تأمین آب آشامیدنی، آب این دریاها را شیرین و استفاده می‌کنند. در گذشته هزینه شیرین‌سازی هر مترمکعب آب دریایی تا ۷۰ سنت بوده اما اکنون با پیشرفت فناوری این هزینه به ۱۷ سنت کاهش یافته است.
او افزود هزینه شیرین‌سازی آب برای انتقال به چادرملو تا ۲.۵ دلار و در صورت رساندن آب به تهران به ۵ دلار برای هر مترمکعب می‌رسد. عبدالعلی‌زاده تاکید کرد با توجه به هزینه بالا و شرایط بحرانی آب در تهران، باید ارزیابی شود که ضرورت اجرای این انتقال وجود دارد یا خیر. اگر تا پایان آذرماه بارندگی کافی رخ ندهد، چاره‌ای جز انتقال آب باقی نمی‌ماند.
عبدالعلی‌زاده توضیح داد صنایع پرمصرف می‌توانند خود شرکت‌های انتقال و شیرین‌سازی آب دریا را تأسیس کرده، آب را منتقل و هزینه آن را نیز در قیمت نهایی محصولات محاسبه کنند تا یک سوم فشار مصرف آب از دولت و آب شرب مردم برداشته شود. در حال حاضر از ۳۰ مترمکعب آب وارد شده به تهران در هر ثانیه، ۱۰ مترمکعب در صنایع استفاده می‌شود. این روش می‌تواند دولت را از تأمین کامل آب صنعتی معاف نماید.
وی اظهار کرد در حال حاضر از خط دوم سد طالقان کمتر از چهار مترمکعب در ثانیه آب به تهران انتقال می‌یابد، زیرا میزان آب سد و ظرفیت خطوط انتقال بیش از این مقدار نیست. این در حالی است که تأمین ۱۰ مترمکعب آب برای صنعت می‌تواند یک ذخیره اضطراری برای مواقع بحرانی محسوب شود.
عبدالعلی‌زاده اضافه کرد شهرک‌های گلخانه‌ای اطراف تهران با سرمایه‌گذاری در شیرین‌سازی آب دریایی می‌توانند از هر مترمکعب آب ۵۰ تا ۶۰ دلار ارزش افزوده ایجاد کنند و محصولات خود را صادر نمایند. در مواقع اضطراری نیز می‌توان از این آب برای مصرف شهر تهران بهره برد.
به تاکید او، دولت و وزارت نیرو باید اقدامات احتیاطی اتخاذ نمایند تا کشور مجدداً مجبور نشود از آب‌های زیرزمینی آلوده برای مصرف مردم برداشت کند. وی تاکید کرد نیاز است این طرح‌ها به صورت کارشناسی و جمعی بررسی و برای روزهای بحرانی اجرایی شود.
